Badanie materiału bazowego

Materiałem bazowym do produkcji rur jest granulat polietylenowy. Wyróżniamy kilka rodzajów polietylenu:
a) UHMWPE (ultra-high-molecular-weight polyethylene)
b) HDPE ? (high density polyethylene) polietylen o dużej gęstości, otrzymywany przez polimeryzację niskociśnieniową
c) MDPE (medium density polyethylene) ? polietylen o średniej gęstości
d) LDPE (low density polyethylene) ? polietylen o niskiej gęstości
e) LLDPE (linear low density polyethylene) niskociśnieniowy liniowy polietylen o niskiej gęstości

Do polietylenu fabrycznie wprowadzane są dodatki stabilizacyjne, pigmenty i antyutleniacze, które stanowią mieszankę homogeniczną. Badanie odbywa się za pomocą plastometru. Polega ono na określeniu właściwości płynięcia stopionej masy tworzywa sztucznego.

Badanie odporności na czynniki środowiskowe

Podczas użytkowania rury oraz linie kroplujące są narażone na oddziaływanie światła, tlenu, ciepła i wody. W wyniku wymienionych powyżej czynników w tworzywach sztucznych zachodzą zmiany starzeniowe na skutek procesu fotooksydacji i termooksydacji. Procesy starzenia przebiegają różnie w zależności od składu produktu, zwłaszcza jeśli znajdą się w nim niepożądane zanieczyszczenia. Badanie wykonuje się w specjalnym piecu laboratoryjnym. Odpowiednio przygotowane próbki (zginane na przemian pod kątem 90 stopni) są poddawane działaniu specjalnego preparatu w temperaturze 70°C w piecu laboratoryjnym. Po upływie 1 godziny, próbki są wyjmowane z pieca i poddawane szczegółowym oględzinom. Próbki nie mogą mieć jakichkolwiek uszkodzeń na badanych powierzchniach.

Badanie odporności na promieniowanie UV

Sadza w czarnych rurach PE powinna być równomiernie rozłożona w obrazie mikroskopowym. Średnia pierwotna wielkość cząsteczek sadzy wykorzystanej podczas produkcji czarnego surowca wynosi 10?25 nm. Rura PE z materiału o innym kolorze niż czarny powinna być odporna na oddziaływanie promieni słonecznych w ilości odpowiadającej łącznej ilości promieniowania światła sztucznego na poziomie co najmniej 3,5 gigadżuli na metr kwadratowy. Badanie polega na pobraniu próbki materiału, która następnie poddawana jest bardzo wysokim temperaturom w ściśle określonym czasie.

Badanie wytrzymałości mechanicznej

Uprzednio przygotowane próbki o określonym kształcie i wymiarach montujemy w maszynie wytrzymałościowej, w której poddawane są naprężeniom prowadzącym do odkształcenia. Mierzone są przy tym wartości sił i odkształceń. Wydłużenie przy zerwaniu powinno wynosić ? 350%. Nasze rury podczas testów wytrzymują wydłużenie nawet powyżej 500%

Badanie wytrzymałości hydrostatycznej

Rury oraz linie kroplujące są testowane na wytrzymałość na ciśnienie hydrostatyczne w temperaturach 20°C, 70°C oraz 80°C. Odpowiednio przygotowana próbka jest montowana w zbiorniku z wodą o odpowiedniej temperaturze, gdzie poddaje się ją testom ciśnieniowym. Próbka powinna wytrzymać ciśnienie działania bez oznak jakiegokolwiek uszkodzenia. Jeżeli próbka nie przejdzie testu na rozerwanie w próbie 165 godzin ponowny test może być przeprowadzony przy niższym naprężeniu ale w odpowiednio dłuższym czasie.

Geometria rur

W naszym laboratorium kontrolujemy również wygląd zewnętrzny oraz powierzchnię zewnętrzną i wewnętrzną naszych rur i linii kroplujących. Badamy wymiary średnic, grubości ścianek, owalność. Wszystkie pomiary przeprowadzamy za pomocą odpowiednio skalibrowanych profesjonalnych przyrządów. Otrzymane wyniki porównujemy i weryfikujemy z tablicami zawartymi w normie EN 12201. Dodatkowo rury i linie powinny zachowywać swój pierwotny kształt. Zmiana długości nie może przekroczyć 3% po obróbce cieplnej w temperaturze 110°C. Zmiana długości naszych rur nie przekracza 1,5%.